Przez cały okres II wojny światowej niemiecki ośrodek badawczy w Peneemunde prowadził szeroko zakrojone i zaawansowane badania nad rakietami i bronią. W szczególności opracowano wiele prototypów broni strzeleckiej, która mogła być użyta przeciwko siłom alianckim. Ich praca doprowadziła do opracowania wielu udanych wyrzutni rakietowych, w tym latającej bomby V-1 i niszczyciela czołgów Tiger I.
Podczas II wojny światowej w Peneemunde na południu Niemiec powstał ośrodek badawczy, którego zadaniem było badanie rakiet i broni. Jest to ważne, ponieważ pokazuje, że w czasie wojny Niemcy nadal interesowali się technologią i pracowali nad nowymi sposobami wykorzystania jej do celów wojskowych. Ośrodek w Peneemunde był największym tego typu ośrodkiem na świecie.
Peneemunde było podczas wojny poligonem dla badań nad rakietami i bronią. Po wojnie służył także jako muzeum upamiętniające jego historię.
Niemieckie Centrum Badawcze w Peneemunde zostało zbudowane w 1937 roku przez reżim nazistowski. Głównym celem centrum było opracowanie uzbrojenia, które mogłoby pomóc Niemcom wygrać II wojnę światową.
Obecnie można zwiedzić muzeum i dowiedzieć się więcej o historii, która wydarzyła sie w tym miejscu, a także poznać plany broni z czasów II wojny światowej.
W czasie II wojny światowej niemiecki ośrodek badawczy w Peneemunde wyprodukował wiele innowacyjnych broni i rakiet. Prace nad technologią rakietową doprowadziły do opracowania pocisków V2, które zostały użyte do rozpoczęcia niszczycielskich kampanii bombowych nazistowskich Niemiec.
Ośrodek został wybudowany w 1937 roku. Mieścił się na na wyspie Uznam, dzięki czemu był tajny i dobrze strzeżony.