Obóz koncentracyjny w Bolkowie jest miejscem, które szczególnie pamięta Holocaust. To tutaj istniał podczas II wojny światowej niemiecki obóz koncentracyjny, w którym zamordowano wiele osób - także pochodzenia żydowskiego i romskiego.
Obóz znajdował się na obrzeżach Bolkowa, około 3 km od centrum miasta. Więźniowie zostali zakwaterowani w barakach zbudowanych przez polskich jeńców przed ich przybyciem. Było dziesięć baraków dla więźniów płci męskiej i jeden dla kobiet. Obóz posiadał własną piekarnię, kuchnię, pralnię, infirmerię, a nawet celę więzienną.
Naziści wykorzystywali Bolków jako obóz przejściowy dla więźniów wysyłanych do innych obozów na okupowanych terenach. W 1944 roku został przekształcony w stały obóz koncentracyjny i mógł pomieścić do 10 000 więźniów.
Pod koniec wojny hitlerowcy zaczęli wykorzystywać Bolków jako obóz pracy niewolniczej, a do 1944 r. przetrzymywano w nim ok. 50 tys. więźniów z całej Europy.
W 1945 roku, kiedy wojna się skończyła, w Bolkowie pozostało tylko 870 osób, w tym 500 dzieci osieroconych w czasie wojny lub straciło rodziców w Oświęcimiu.